Carpon

Carpon atawa carita pondok nyaéta karangan rékaan (fiksi) dina wangun lancaran (prosa) anu wangunna (bentuknya) pondok. Galur caritana relatif basajan (sederhana) lantaran jumlah kajadian caritana henteu réa, museur (berpusat) kana hiji kajadian utama atawa mangrupa hiji “episodeu”. Palakuna ogé ukur (hanya) dua tilu urang. Kulantaran kitu carita pondok ukuran caritana ogé pondok.
Saupama dibandingkeun jeung novel, carita pondok condong kurang kompleks dibandingkeun jeung novel. Carita pondok biasana museurkeun perhatian dina hiji kajadian, miboga hiji plot, setting anu tunggal, jumlah tokoh anu kawates, tur ngawengku jangka waktu anu singget
Dibandingkeun jeung dongéng, carita pondok téh aya sasaruaana (ada kesamaanya). boh dongéng boh carita pondok pada-pada (sama-sama) carita anu pondok. Ngan baé (hanya saja) lamun (kalau) dina dongéng mah sok aya babagian anu pamohalan (tidak masuk akal) lamun dina carita pondok mah hal nu saperti kitu téh umumna euweuh (tidak ada). Tegesna eusi carita pondok mah kaharti ku kal. Palaku, jalan carita tempat jeung waktu kajadianna diréka lir (seperti) enya-enya (benar-benar) kajadian. Gelarna (waktu munculnya) deuih anu béda téh, dongéng mah mangrpakeun sastra Sunda buhun (sastra Sunda lama) sedengkeun ari carpon mah kaasup kana sastra Sunda modern. Dongéng cara nyebarna ku lisan ari carpon mah ku tulisan. Saperti umumna sastra lisan dongéng henteu (tidak) kasebut ngaran anu ngarangna (anonim) sedengkeun ari carpon mah kanyahoan saha anu ngarangna jeung biasana sok dituliskeun.
Aya sababaraha unsur dina carita pondok diantarana:
1. Téma
2. Palaku
3. Plot/ galur carita
4. Témpat jeung waktu kajadian carita
5. Sawangana (pandangan) pangarang (point of view)
6. Amanat